- Vind je Max Havelaar in boek en film een echt romantisch personage? Waarom?
- Hoe wordt Droogstoppel volgens jou in de film gepresenteerd: aardiger of kwaadaardiger dan in het boek?
- Vind je dat de verfilming een geëngageerde film is geworden? Waarom?- Wat vind je beter: het boek of de verfilming? Waarom?
Ik vind persoonlijk dat de film een betrouwbare verfilming van het boek is. De personages zijn bijna hetzelfde en ook de idealen en problemen zijn identiek. Het verhaal van Adinda en Saïdjah is precies het zelfde verfilmd als het in het boek staat. Er zijn natuurlijk wel kleine verschillen tussen het film en het boek, zoals dat in het boek droogstoppel veel aan het woord is en hij in de film weinig voorkomt, maar dit doet niet af aan de betrouwbaarheid van het boek.
Zowel in het boek als in de film is Max Havelaar een romantisch persoon. Hij is zeer idealistisch door zijn fantasieën om de inlanders te verlossen van de slavernij en uitbuiting. Een kenmerk van de romantiek uit dit verhaal is dat Max Havelaar in opstand komt tegen het milieu waarin hij leeft. Iedereen vond de omgang met bewoners van Nederlands-Indië normaal, maar hij is er fel op tegen.
In het boek wordt Droogstoppel al in het eerste hoofdstuk beschreven als een gierige man. Hij is vol van zichzelf en erg egoïstisch. Ook wordt er gezegd dat hij geen fantasie of vrolijkheid bezit. Droogstoppel deinst voor weinig terug om geld te verdienen en zichzelf hoger op te werken. Multatuli scheldt Droogstoppel dan ook uit voor: ‘ellendig produkt van vuile geldzucht en Godslasterlijke femelarij’. In het boek was Droogstoppel echt een deel van het verhaal, maar in de film komt dit niet terug. Droogstoppel komt amper voor.
Ja, het boek zelf is ook een geëngageerd roman. Eduard Douwes Dekker had een doel met dit fictieve boek, de uitbuiting van Nederlands-Indië bekend maken bij een groot publiek. D.m.v. fictie wilde hij ingrijpen in de realiteit. Deze drang komt ook terug in het personage Max Havelaar, die een beetje een dromer is, hij wil het leven van de inlanders verbeteren en is bereid om hiervoor veel op te offeren zoals zijn baan en zelfs zijn leven. Max Havelaar is woedend op Willem III, en ik denk dat Eduard Douwes Dekker dit alles ook was en misschien wel wilde helpen in Nederlands-Indië, maar uiteindelijk heeft gekozen voor deze manier van actie voeren.
Ik vond de film beter. Het boek vind ik ontzettend saai. Het oude taalgebruik is vreselijk. Het is droge kost. De film was ook niet de leukste film om naar te kijken, maar het was minder saai en vermoeiend dan het boek lezen. Af en toe was er nog wel wat levendigs in de film. Vooral het feit dat de film beelden heeft, zorgt ervoor dat de film mijn voorkeur heeft.
Hee Roos,
BeantwoordenVerwijderenIk vind allereerst dat je in dit verslag diep bent ingegaan op de verschillen en overeenkomsten tussen het boek en de film ‘Max Havelaar’. Je bespreekt ieder kopje uitvoerig en onderbouwt je mening overal met duidelijke argumenten. Daarnaast vind ik het sterk dat je in de derde alinea een citaat uit het boek hebt genoteerd, dit zorgt ervoor dat je argument daar een stuk overtuigender wordt. Spelfouten heb ik niet kunnen ontdekken, wel zou je misschien je zinsbouw wat kunnen aanpassen in de laatste alinea; je begint met allemaal korte zinnen en die zinnetjes lopen niet zo lekker achter elkaar. Wat mij trouwens opvalt is dat jouw mening over het boek en de film erg lijkt op die van mij: ik ben het met alle standpunten in jouw verslag eens. Persoonlijk vind ik het echt een goed en duidelijk verslag!
-xxx- Naomi